simsiyah

güneş yokuşlarımda saklanalı çok oldu ama hala yıldızları sayarak zaman asıyorum. doğru olanı tüm şafaklarda gördüm ama güneş yine doğacak mı pürmerak bekliyorum.

yine seyrediyorum ihtişamlı ayı

yine hissediyorum buz gibi havayı

yine mi değişen bir şey yok bu şafakta

yine aynı sonuç, aynı sonuç afakta

eğer değişimi fark etmek ise amaç

değişmeyeni bırakabilmekse miraç

kafamı karıştırmaktan bıkmadı zaman

hep aynı zaman, aynı merak, aynı mekan

gözler aynı düşüncenin arafında

ne dönüyor ayın karanlık tarafında

siyahta kaybolmak bana kaldı dünyada

bana kaldı uyanmak şu tatlı rüyada

simsiyahlar içindrn renkli şafakları bol bol izledim. ne zaman ne merak ne de ihtiras kaldı tabii. kalan tek şey yıldızlar ve onları gezinen bir tilki.

2.2.23 buca